ยิ่งกว่าไวรัสโคโรนา 2019 ก็คือไวรัสที่มาพร้อมกับไวรัลทางโซเชียลมีเดียที่ชื่อว่า ‘ไวรัสวิกฤตศรัทธา’ ในสภาวะวิกฤตของโรคระบาดที่ทั่วโลกต่างต้องหามาตรการในการรับมือ แน่นอนว่าหัวใจสำคัญหลักก็คือ ‘ผู้นำ’ ที่จะพาผู้ตามอย่างประชาชนฝ่ารอดวิกฤตนี้ไปให้ได้
สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นย่อมหนีไม่พ้นภาวะการเปรียบเทียบและตั้งคำถามต่อฝีมือของ ‘ผู้นำ’ และ ‘รัฐบาล’ ที่จะให้ความเชื่อมั่นต่อประชาชนในสภาวะวิกฤตที่เกิดขึ้น
รัฐบาล พล.อ. ประยุทธ์ จันทร์โอชา เข้ามาบริหารประเทศ หากนับเนื่องรอยต่อตั้งแต่ยุค คสช. จนมาถึงยุคเลือกตั้ง เป็นเวลาเกือบ 6 ปีเต็มแล้ว
ความหมายของความยาวนานในการครองเก้าอี้นี้อาจหมายถึง ภาวะสืบทอดอำนาจ หรือการบริหารงานที่ไร้รอยต่อ แต่ทว่า ‘ประสิทธิภาพ’ และรูปธรรมการทำงานย่อมประจักษ์ในสายตาประชาชนในช่วงวิกฤต
เสียงความไม่พอใจเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จากคำถามตั้งต้นกรณีหน้ากากอนามัยที่เวลานี้หายไปไหน
เสียงเริ่มดังขึ้นอีก เมื่อมองเห็นการบริหารจัดการผู้ป่วยติดเชื้อที่ไม่อาจสร้างความมั่นใจให้ประชาชน
เสียงยังดังขึ้นอีกว่าเกิดอะไรขึ้นกับภาครัฐ เมื่อหน่วยงานราชการออกมาแจ้งจับกันเอง
เสียงประชาชนเริ่มดังและตั้งคำถามกับ “ผู้นำ”
คำถามถึงอนาคตของพวกเขาและประเทศว่าจะเดินไปที่จุดไหนอย่างไร
และ"ผู้นำ"แบบไหนที่เราอยากจะเดินตาม
0 Comments